หลบฝาก หมายถึง (โบ) น. ประเพณีที่ชายเข้าไปอาศัยรับใช้การงานให้กับหญิง.
(ปาก) ก. หลีกเลี่ยง.
ก. หลีกหนีไปไม่ยอมให้พบหน้า.
ก. หลบไปไม่เผชิญหน้า.
ก. หลบไปไม่เผชิญหน้า.
ก. หลบไม่ยอมพบเจ้าหนี้.
ก. ปิดหลังคาที่ตรงสันหลังคาให้มิดไม่ให้ฝนรั่วได้. น. เครื่องมุงที่ใช้ปิดสันหลังคาให้มิดไม่ให้ฝนรั่วได้; วิธีสอยชายผ้าอย่างหนึ่ง.
[หฺล่ม] น. ที่มีโคลนลึก, ที่ลุ่มด้วยโคลนลึก. ว. มีโคลนลึก, ลุ่มด้วยโคลนลึก.